Tof

Grote ogen, vol angst. Ze staren mij aan, op zoek naar houvast. Wat ga je doen? Ga je mij pijn doen? Ik wil dit niet! Ik wil dit ook wel maar weet niet hoe of wat. Dat allemaal stralen haar ogen uit.

Ze is verslaafd aan haar sigaretten, zo veel, dat alles aan haar naar rook ruikt. De tanden zijn nagenoeg zwart. Als ik haar ophaal uit de wachtkamer, grijpt ze mijn arm vast. Ze knijpt, ik voel haar nagels in mijn vel. Ik pak haar handen vast en zeg: “Ik doe niks zonder jouw toestemming, he-le-maal niks. Jij bent de baas, ik ben er om jou te helpen. Te helpen naar beter.” Ik probeer rust en vertrouwen uit te stralen. Adem rustig in en uit en hou mijn lijf ontspannen. Ze zucht en verslapt wat. “Is goed”, zegt ze zacht, haar lippen bibberen. De schouders zitten hoog.