NTvM #1-2023
Toeval
Het was aan het eind van het NVM-lustrumcongres. Ik zat op het balkon en had goed zicht op de zaal. Helemaal voorin zat een mondhygiënist met voor zich een gebarentolk. Na de laatste lezing werd het NVM-lied, dat tijdens de dag geschreven werd door een singer-songwriter, ten gehore gebracht. De tolk vertaalde het lied en de dove mondhygiënist zong uit volle borst mee. Ik besloot de mondhygiënist aan het eind op te zoeken. Ik zou haar graag laten interviewen voor het NTvM. Hoe kun je je vak, waarin communicatie zo belangrijk is, goed uitoefenen als je niks kunt horen? Helaas kon ik de mondhygiënist in kwestie aan het eind van het congres nergens vinden. Enkele weken geleden ontving ik echter een mail. Het bleek de man van de dove mondhygiënist te zijn. Hij schreef: “Lilians praktijk in Deurne bestaat dertig jaar en haar praktijk in Helmond twintig jaar. Mooie getallen dus. Maar het meest bijzondere van Lilian is dat zij, vanaf geboorte doof, dit heeft weten te bereiken met haar beperking. Daar is heel veel moed en doorzettingsvermogen voor nodig!’ Wat een toeval! Een bijzonder gesprek volgde. En mijn veronderstelling dat je als dove mondhygiënist tegen veel problemen in de communicatie met de cliënten aan zou lopen, bleek ongegrond.
Esther ten Have
Hoofdredacteur
redactie@mondhygienisten.nl
