NTvM #3-2022

Slotjes

Veertien was ik toen ik een slotjesbeugel kreeg. Veel kinderen startten eerder met het beugeltraject, maar ik was laat met wisselen.
Mijn boventanden stonden zo scheef, dat ik de dagen aftelde voor mijn eerste bezoek aan de orthodontist. De lelijke ijzeren slotjes, de kapotte lippen, de pijn nadat de orthodontist de beugel had ‘aangedraaid’, ik nam het allemaal voor lief.

Het enige wat ik echt vervelend vond, waren de etensresten die in de beugel achterbleven. Een appel eten werd ineens een beproeving. Die keer dat we uit eten gingen en ik mijn tandenborstel was vergeten staat in mijn geheugen gegrift. Ik heb een half uur op het toilet doorgebracht om de spinazie tussen de slotjes vandaan te spoelen en peuteren.
Als ik destijds veelbelovende advertenties was tegengekomen over een onzichtbare, uitneembare beugel zonder een ellenlang begeleidingstraject, was ik misschien wel gezwicht. Wie wil dat nou niet? In elk geval de orthodontisten. Zij waarschuwen voor de risico’s van dergelijke internetbeugels.

Esther ten Have

Hoofdredacteur

redactie@mondhygienisten.nl